Hardenbergers

Piet Stegeman, op 14 juni 1926 geboren als Pieter Stegeman, had op de grens van Diffelen en Rheeze een bedrijf met landbouw- en aanverwante goederen. Maar in werkelijkheid was hij een koopman in hart en nieren. Alles wat nog maar een beetje

“Iedere gemeente had (en heeft) vaak een persoon die buiten de gemeenschap valt, die als een paria wordt beschouwd, verwaarloosd door iedereen, niet geteld door wie dan ook en met minachting behandeld.” Zo begon Jans Schutte, zoon van de laatste Hardenberger klepperman,

Het is maar een enkele zin in een verhaal over de Trouw-groep Bergentheim – de verzetsmensen in de Tweede Wereldoorlog die deze illegale krant drukten en verspreiden – waarin de naam van Jan Sloot wordt genoemd: “Nog dezelfde nacht haalde hij al

“Dorpsdichter bij de gratie Gods”, zo wordt Hendrik van Laar genoemd in één van zijn dichtbundels. Dat eerste was hij zeker. Dorpsdichter, omdat veel van zijn onderwerpen te maken hadden met het platteland van Noordoost-Overijssel. En misschien dat het tweede deel van

Het is ongeveer 40 jaar geleden dat de eerste ideeën opborrelden bij de Hardenberger Handelsvereniging om de zomerperiode wat aantrekkelijker te maken voor de toeristen en de eigen inwoners. In 1979 werden die plannen werkelijkheid: Hardenberg werd Klepperstad, met als middelpunt Jans

“Een merkwaardig man met een zeer grote wilskracht, vitaliteit en een bescheiden karakter.” Zo typeerde burgemeester Van Splunder Harm Gort, eigenaar van sigarenmagazijn De Poort aan de Stationsstraat in Hardenberg. Van Splunder sprak die woorden op 6 augustus 1983 in café Hendriks

In haast ieder dorpje woonden vroeger mensen die een bepaald stempel op de gemeenschap drukten, omdat ze binnen die gemeenschap op allerlei terreinen actief waren. Meester Smit was zo iemand voor Heemse. Een geliefde, maar strenge hoofdonderwijzer van de gereformeerde school aan